گل مژه ، سولفاستامید و پماد بتامتازون و پماد هیدروکورتیزون چشمی برای گل مژه

گل مژه ، سولفاستامید و پماد بتامتازون و پماد هیدروکورتیزون چشمی برای گل مژه

در این مطلب از سایت خشدار می خواهیم در مورد گل مژه ، سولفاستامید و پماد بتامتازون و پماد هیدروکورتیزون چشمی برای گل مژه صحبت کنیم امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرا گیرد.

گل مژه چیست

گل مژه یک عفونت حاد از غدد ترشحات پلک است ، اغلب، باکتری ها می توانند وارد شوند و غدد چربی پلک بالا و پایین را عفونتی کنند، که باعث التهاب، درد و قرمزی پلک و حتی قرمزی چشم و بافت گونه می شود که واژه علمی و پزشکی اش، هوردلوم است.

این توده ها می توانند ،به قسمت خارجی (بیرون) ،یا به داخلی (درون) اشاره کنند این شرایط از نظر پزشکی به نام های هوردلوم داخلی و هوردلوم خارجی شناخته می شوند.

اغلب، گل مژه با توده ای سفید یا زرد رنگ ظاهر می شود ،که بسیار شبیه به یک جوش بزرگ است معمولا تنها یک ناحیه آشکار بر روی پلک ظاهر می شود، اما بیش از یک محل می تواند به طور همزمان بر روی یک یا هر دو پلک، پدیدار شود.

هنگامی که انسداد غدد باز شوند، اصولا گل مژه به خودی خود از بین می روند علاوه بر این، زمانی که عفونت و چرک از آن ناحیه تخلیه شود، گل مژه نیز از بین می رود ، در ادامه این بخش از سلامت خشدار به اصلی ترین علل و روش های درمان خانگی گل مژه خواهیم پرداخت.

سولفاستامید برای گل مژه

سولفاستامید

منتشر شده در سولفونامید ها

نام ژنریک:

سولفاستامید

نام لاتین:

Sulfacetamide Sodium

نام تجاری:

®AK-Sulf Forte
®Cetamide

گروه دارویی- درمانی:

سولفونامید – آنتی بیوتیک چشمی

طبقه بندی در بارداری:

گروه C

اشکال دارویی:

قطره استریل چشمی: ۱۰ %، ۲۰ %

موارد مصرف:

قطره استریل چشمی سولفاستامید، در درمان عفونت های سطحی چشم ناشی از ارگانیسم های حساس، کونژکتیویت انکلوزیون، زخم های قرنیه، تراخم، مصرف می شود.
این دارو همچنین جهت پیشگیری یا پروفیلاکسی در مقابل عفونت های چشمی، کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

بالغین و کودکان: یک یا دو قطره از محلول ۱۰ % در کیسه ملتحمه تحتانی چشم، هر ۲ تا ۳ ساعت در طول روز و به دفعات کمتر در شب، ریخته می شود. با توجه به پاسخ بالینی بیمار، فواصل تجویز دارو باید بیشتر شود.

مکانیسم اثر:

این دارو جذب اسید پارا آمینوبنزوئیک (PABA) را که برای سنتز اسید فولیک و رشد باکتری ضروری است، مهار می کند و یک داروی باکتریواستاتیک است.

فارماکوکینتیک:

بعد از مصرف قطره چشمی سولفاستامید، شروع اثر آن سریع است و مدت اثر دارو ۱ تا ۴ ساعت ادامه دارد. نیمه عمر این دارو نا شناخته است.

نکات با اهمیت:

معمولا از قطره چشمی ۱۰ % این دارو استفاده می شود. ممکن است در هنگام مصرف قطره چشمی ۲۰ % آن، سوزش چشم ایجاد شود.

موارد منع مصرف:

افرادی که به داروهای سولفونامید حساسیت مفرط دارند.
نوزادان کمتر از ۲ ماه
افرادی که دچار بیماری های آبله مرغان، عفونت های قارچی و ویروسی چشم هستند.

موارد احتیاط:

در اطفال باید با احتیاط مصرف شود.
در افرادی که دچار خشکی شدید چشم هستند.

تداخلات دارویی:

ممکن است در صورت مصرف همزمان با داروهایی مانند جنتامایسین چشمی، تتراکائین یا سایر داروهای بی حس کننده موضعی، اثر سولفاستامید کاهش یابد یا مهار شود.
این دارو با نیترات نقره، ناسازگار است.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

Eye: تاری دید، سوزش گذرای چشم، قرمزی، کراتیت اپی تلیال
Other: واکنش افزایش حساسیت، سردرد، سندرم استیون-جانسون (نادر)، حساسیت به نور

مصرف در بارداری و شیردهی:

عوارض این دارو بر روی جنین در دوران بارداری، به طور دقیق و کافی بررسی نشده است و مصرف آن در دوران بارداری باید با احتیاط همراه باشد و توصیه نمی شود.
ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است و مصرف این دارو در شیردهی با احتیاط انجام شود.

توجهات پزشکی – پرستاری:

در صورت بروز علائم حساسیت بیش از حد مانند قرمزی، خارش و کهیر، مصرف دارو باید قطع شود.

توجهات بیمار – خانواده:

برای جلوگیری از آلودگی، هنگام مصرف قطره چشمی مراقب باشید نوک قطره چکان با چشم یا جای دیگر تماس پیدا نکند.
توصیه می شود، علیرغم احساس بهبودی، دارو را مطابق دستور بکار برده و در صورت فراموش نمودن یک دوز، بلافاصله پس از بخاطر آوردن، دارو را مصرف نمائید. مگر این که زمان مصرف دوز بعدی رسیده باشد.
توصیه می شود، در صورت عدم بهبودی طی ۷ تا ۸ روز بعد از مصرف دارو، تشدید علائم، ایجاد درد، خارش و تورم موضعی در چشم ها به پزشک اطلاع دهید.
تا زمان بهبود کامل عفونت چشم و تایید پزشک، از کاربرد لنز های تماسی خودداری نمائید.

شرایط نگهداری دارو:

دارو را در ظروف در بسته و در دمای ۸ تا ۱۵ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید. در صورت کدر شدن رنگ محلول، از مصرف آن خودداری کنید.

پماد هیدروکورتیزون چشمی برای گل مژه

موارد مصرف:

هیدروکورتیزون در درمانحالتهای التهابی و آلرژیک چشم و گوشکه به کورتیکواستروئیدها پاسخ میدهند،استفاده میشود.

فارماکینتیک:

از طریق زلالیه، قرنیه،عنبیه، مشیمیه، جسم مژگانی و شبکیهجذب میشود.

مکانیسم:

در غلظتهای بالای موضعیکورتیکواستروئیدها بر روی غشاء اثرمستقیم دارند. کورتیکواستروئیدهااگزودای سلولی و فیبرینی و انفیلتراسیونبافتی را کاهش میدهند. ممانعت از فعالیتتشکیل کلاژن و بافت همبند، تأخیر درتولید مجدد سلولهای اپیتلیال، کاهشتشکیل عروق جدید پس از التهاب و کاهشنفوذپذیری مویرگهای متورم از دیگراثرات این دارو است.

موارد منع مصرف:

این دارو در بیماریهایقارچی چشم و گوش، التهاب سطحی حادقرینه ناشی از تبخال، سوراخ شدن پردهگوش، سل چشمی یا گوشی و در مرحلهعفونی حاد بیماری ویروسی نباید مصرفشود.

هشدار:

در کسانی که مبتلا به آبمروارید، گلوکوم مزمن با زاویه باز یاسابقه آن، التهاب گوش میانی (بهخصوصدر کودکان)، و سایر عفونتهای قرنیه وملتحمه چشم یا گوش هستند، مصرف ایندارو باید با احتیاط انجام گیرد.

عوارض:

تاری دید، درد چشم، سردرد و مشاهده هالههای نورانی در اطرافچراغها، پایین افتادن پلکها و بزرگ شدنغیرعادی چشم، سوزش و آبریزش چشماز عوارض جانبی این دارو هستند.

نکات:

اگر پس از ۵-۷ روزبهبودی حاصل نشد و یا وضع چشم یاگوش بدتر شد به پزشک مراجعه شود.

میزان مصرف:

ابتدا یک لایه نازک ۳ یا ۴ باردر روز بر روی ملتحمه قرار داده میشودو سپس بهتدریج در صورت تخفیفالتهاب، تعداد دفعات مصرف کاهشمییابد.
تداخل داروئی:

اشکال:

Ophthalmic Ointment: 1%

قطره استریل چشمی گل مژه

اصولا چشم پزشکان قطره‌ها استریل چشمی یا آنتی بیوتیک را برای درمان گل مژه تجویز میکنند

به منظور درمان عفونت های چشمی از داروهای مختلفی مثل پماد چشمی استفاده می شود. پماد چشمی تتراسایکلین، جنتامایسین و آسیکلوویر برخی از انواع این داروها هستند. قرمزی، خارش و سوزش از عوارض احتمالی این داروهاست.

چشم عضو بسیار حساسی در بدن بوده و لازم است به هنگام درد و ناراحتی سریعا به چشم‌پزشک مراجعه کنیم. در خیلی از موارد پزشک بعد از انجام معاینات لازم قطره یا پماد چشمی تجویز می‌کند. چنانچه قصد دارید برای استریل کردن چشم و یا رفع برخی مشکلات دیگر آن از پماد چشمی استفاده کنید بهتر است ادامه این مطلب را دنبال کنید. در ادامه به معرفی برخی از انواع پماد چشمی و همچنین چگونگی استفاده از آن می‌پردازیم.

معرفی برخی از انواع پماد چشمی

۱. پماد تتراسایکلین

پماد چشمی تتراسایکلین (Tetracycline) از آنتی‌بیوتیک‌هایی است که در عفونت‌ چشم و جراحی‌های چشمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. توصیه می‌شود از مصرف خودسرانه این دارو پرهیز کنید. این دارو حتما باید توسط پزشک تجویز گردد. توجه داشته باشید که در صورتیکه دچار تاری دید و سوزش چشم هستید پیش از شروع مصرف هرگونه داروی چشمی باید مورد معاینه پزشک متخصص قرار بگیرید. همچنین در صورتی که پس از ۳ روز از مصرف هر نوع پماد چشمی هنوز هم ناراحتی چشم ادامه دارد، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

نحوه مصرف: قبل از اینکه از پماد چشمی استفاده کنید دست‌ها را به خوبی شسته و تیوب را با یک دست نگاه دارید و با دست دیگر پلک زیرین را به پایین بکشید. پس از آن مقدار تجویز شده از پماد چشمی را درون پلک داخلی چشم قرار داده و چشم را بسته و ۱ الی ۲ دقیقه صبر کنید. توجه داشته باشید که پمادهای چشمی حداکثر یک ماه پس از باز شدن درب آنها باید دور ریخته شوند.

۲. پماد جنتامایسین

پماد چشمی جنتامایسین (Gentamicin) در درمان عفونت‌های چشمی، درمان التهاب پلک، التهاب ملتحمه و مجرای اشکی، التهاب قرنیه و زخم قرنیه تجویز می‌شود. به دلیل بروز تاری دید در صورت استفاده از این دارو توصیه می‌شود از آن به هنگام شب استفاده شود. توجه داشته باشید که در صورت عفونت مجرای اشکی، کمپرس گرم و مالش دادن ملایم پوست محل مجرای اشکی می‌تواند به درمان کمک کند.

منبع : آکا